“Maar moeder*”, zei de student tegen mij, “We moeten toch bidden net zoals de Here Jezus bad?” “Hoe bedoel je?” “Nou, handen gevouwen, ogen dicht. Zo staat het op alle plaatjes! Maar nu zegt u: ´als je met mensen van onze doelgroep bidt, doe dan net zo als zij, ogen open en handen opgeheven.´ Maar dat mag toch niet, moeder?”
Ik begin een heel verhaal over de gebedshouding van Joden 2000 jaar geleden en dat dat waarschijnlijk meer leek op de gebedshouding van de meerderheidsgodsdienst hier dan op het christelijke ‘handen vouwen, ogen dicht’. Het maakt ogenschijnlijk geen indruk op mijn student.
Totdat een ouderejaars vertelt: “ik deed mijn stage bij een groep zendelingen en ik zag hoe zij iemand van hun doelgroep bezochten. Ze vroegen of ze voor een zieke mochten bidden, in de naam van Isa Al-Masih. En dat mocht. Toen hielden ze hun handen als een kommetje en ze baden in de Naam van Isa. Daarna zei iedereen ‘amen’. En de volgende dag ging het een stuk beter met de zieke. Dus God vindt het goed als we zo bidden.”
Opgetekend door OMF’er Elizabet
* In dit land worden vrouwen die ouder zijn dan jijzelf met ‘moeder’ aangesproken.
