Gebed als Medicijn
“Kun je mij meer van dat medicijn geven, dat je mij de vorige keer hebt gegeven?”
We zijn eigenlijk alweer op de terugweg naar de auto en hebben afscheid genomen in het dorp, wanneer deze man ons achterna komt en ons deze vraag stelt: “Het is echt goed, ik voelde me daarna veel beter.”
Mijn collega herinnert zich dat deze man de vorige keer versuft langs het pad had gelegen en zich echt niet goed had gevoeld. “Ik heb je de vorige keer helemaal geen medicijn gegeven”, verteld ze hem: “We hebben toen alleen voor je gebeden, dus God heeft je genezen.”
De man vraagt enthousiast: “Kun je me leren om te bidden dan?”
We lopen achter de man aan naar zijn huis en we delen het Goede Nieuws met hem.
Deze man is één van de vele Bunu, zo’n 400.000, die het Evangelie nog nooit gehoord hebben en geen idee hebben wie Jezus Christus is. De Bunu is één van de armere bevolkingsgroepen in China. Verstoten door de Han en de Zhuang, wonen de Bunu op afgelegen plaatsen, hoog in de bergen. De Bunu leven voornamelijk van maïs en regenwater.
Hun religie is een mix van animisme, taoïsme en voorouderverering. Veel dorpen hebben een toverdokter, die in geval van ziekte of ongeluk geraadpleegd wordt. Offers en bloed van dieren maken vaak deel uit van hun rituelen. De Bunu leven in geestelijke gebondenheid.
De Bunu is één van de meest onbekende bevolkingsgroepen van China. Het is, voor zover we weten, ook één van de grootste bevolkingsgroepen in China zonder één enkele kerk. Er is slechts een handjevol Bunu christenen verspreid over een groot gebied. De etnische en taalkundige complexiteit en het feit dat de Bunu in zeer afgelegen, bergachtige gebieden wonen, hebben ervoor gezorgd dat de Bunu zolang onbereikt zijn gebleven voor het Evangelie.
Bid alstublieft mee:
- dat alle Bunu het Goede Nieuws mogen horen en zullen weten wie Jezus Christus is
- dat de Bunu het Evangelie niet alleen zullen horen, maar ook begrijpen en geloven
- voor werkers onder de Bunu, zodat het Woord rijk gezaaid mag worden.
