Er is een God!
Pastor Va Vachna groeide op in Neak Loeung een dorpje op de Mekong rivier, ongeveer 65 kilometer ten zuiden van Phnom Penh. In 2001 begon een klein team van OMF zendelingen te werken in Neak Loeung, onder andere met de muzieklessen waardoor Vachna in met de kerk in aanraking kwam. Nadat hij aan de Royal University of Agriculture had gestudeerd, studeerde hij drie jaar aan het Asian Theological Seminary op de Filippijnen. Nu leidt Pastor Vachna een kerk in Neak Loenung en is hij voorzitter van de Fellowship of Churches of Cambodia.
Er is een God!
De meeste Cambodjanen willen niet geassocieerd worden met christenen; ik was een van hen, ik haatte christenen. Toen ik op de middelbare school zat hoorde ik dat een groep christenen een muziekles organiseerde. Ik had er altijd van gedroomd om gitaar te spelen. Ik ging naar de les, die gratis was, maar ik wilde er nog steeds niet mee geassocieerd worden. Gitaar spelen was alles wat ik wilde.
Ik besloot om naar de les te gaan, ondanks de christenen. Ik nam mezelf voor: Ik doe voorzichtig en doe niet mee aan enige christelijke activiteit. Helaas moesten we tot de christelijke God bidden bij de start van de les. Ik bad, maar alleen omdat ik dan gitaar mocht spelen, en ik zei tegen mezelf dat ik nooit christen zou worden.
Ik werd uitgenodigd om naar een kerkdienst te komen; het was geen verplichting, maar ik wilde zien hoe christenen hun God aanbidden. De boodschap was erg interessant – het penninkje van de weduwe (Lucas 21:1-4). Het opende mijn ogen. Wat ik had geleerd van het boeddhisme, was dat hoe meer we aan god offerden, hoe meer we gerechtigheid leerde. Maar Jezus vond de gaven van de weduwe het meeste van alle gaven.
Ik besloot om meer te leren over het christendom. Ik stond mezelf toe om meer betrokken te raken bij de christenen en al gauw besloot ik om Jezus te accepteren als mijn Verlosser.
Na een tijd kreeg ik een roeping om pastor te worden. Ik had geen idee wie of wat een pastor was, maar hij leek hoofd van de kerk te zijn en dat sprak me wel aan. Ik volgende een aantal trainingen en werd meer betrokken bij het zendingswerk. Ik kwam er toen achter dat een pastor eigenlijk niets voorstelt; geen status of erkenning en zelfs geen salaris. Ik wilde er mee stoppen, maar ik wist dat het niet goed was om tegen Gods wil in te gaan. Ik zou Gods wil volgen. En daarom vond ik een manier om God roeping bevestigd te krijgen. Ik maakte een deal met God: als iemand uit mijn familie binnen een jaar christen werd (ik had nog maar een studiejaar te gaan), dan zou ik de roeping accepteren.
Ik begon te bidden voor mijn familie (twee broers waren al gelovig). Ik had een betere band met mijn oudste zus, jongste broer en mijn moeder, dan met mijn vader. Daarbij was hij een arts; hij zou nooit gaan geloven in een geest of een bovennatuurlijke God. Dus ik bad meer voor de anderen, dan voor mij vader. Ik had bijna een jaar gebeden, maar er was niks gebeurd. Mijn familie leek helemaal niet geïnteresseerd. Ik was erg van slag. Ik vroeg me af of ik het nog een jaar uit moest stellen, voordat God kon werken.
Het was de laatste zondag van het jaar; we vierden kerst en mijn hele familie was uitgenodigd. Na de preek vroeg de spreker wie God wilde accepteren. In mijn hart riep ik uit: ‘Kom op moeder, het is de laatste kans van dit jaar!’. Ik durfde niet omhoog te kijken. Ik was erg nerveus of iemand van mijn gebedslijst God zou accepteren. Ik zei in mijn hart: ‘Moeder, moeder, moeder. Niemand van mijn familie reageerde, behalve mijn vader. Ongelooflijk! Ik kon niet begrijpen waarom God op deze manier had gewerkt.
Nieuwjaar kwam en ik ging naar de kerk, zoals ik gewoonlijk deed met Nieuwjaar. Ik bedankte God niet voor mijn vaders bekering, maar ik verontschuldigde mij. Ik vroeg vergeving aan God omdat ik Hem inperkte. Ik dacht dat mijn vader te moeilijk te bekeren was. Eigenlijk bad ik zelf dat God hem genadig zou zijn als hij in de hel zou komen.
Mijn vaders bekering bevestigde niet alleen Gods roeping, maar ook Zijn trouw en macht. Sindsdien weet ik dat niets onmogelijk is voor God. Ik heb Zijn roeping geaccepteerd en ging naar de Bijbelschool. Na 3,5 jaar kwam ik terug, trouwde en werd een fulltime pastor in Fellowship Church of Neak Loeung.
Aan God alle eer!
