19 december
Beter laat dan nooit!
Kerstmis in 1994 was er één die ik me altijd zal herinneren. Het was onze eerste Kerst in Wiset, onze eerste bestemming als zendelingen in Centraal Thailand.
Ik was enthousiast om als jonge moeder een familietraditie te starten en een Aussie (Australische) Kerst te vieren met onze 2 kleintjes, ook al woonden we in een land waar Kerst een gewone werkdag was, en zo goed als ongekend was bij de mensen van Centraal Thailand.
Ik ben opgegroeid met het eten van kalkoen als Kerstdiner, maar er waren geen kalkoenen in Wiset, dus ben ik op de markt op zoek gegaan naar een grote kip, om daarmee een traditioneel gebraad te maken voor mijn gezin.
Probleem nummer één was dat het mollig uitziende beestje met een gepukkelde, gelige huid nog steeds een kop en poten had…
Toen ik de poot uitstrekte om die bij de knie af te hakken, werkten tot mijn verbazing de ligamenten nog steeds, en strekte de voet zich uit, ook al was de kip al lang dood!
Tsjak, tsjak, tsjak, de ongewenste stukken werden verwijderd, en dan ging het geheel de oven in.
Het rook veelbelovend normaal, hoewel de oven mijn kleine, geïmproviseerde keuken aan de achterkant van ons huis wel erg opwarmde.
Stel je onze teleurstelling voor toen we uren later de kip uit de oven haalden, en ontdekten dat alle molligheid was weggesmolten en er een vel-over-been beestje ronddreef in een zee van vet. Er was amper vlees te vinden op het karkas.
Wist ik veel dat ik een soort vleeskip gekocht had met veel vet en spiermassa, die gebruikt wordt voor specifieke Thaise gerechten, maar zeker niet voor een gebraad.
Bid alstublieft voor de nieuwe zendelingen die zich aanpassen aan het leven in Thailand en manieren proberen te vinden om ver van huis Kerst te vieren.
OMF Thailand
Tina Cannon
