3. Geen enkel mens is een vergissing in Gods plan
Mensen leveren knoeiwerk af als ze Gods opdrachten uitvoeren. Vanuit menselijk oogpunt is Ismaël zo’n vergissing. Waarom heeft God niet streng gesproken en heeft hij dit laten gebeuren? Omdat dit, in een groter plan, geen vergissing is. Dat betekent niet dat de mens geen schuld treft, maar ook niet dat God geen mindere zegen heeft voor wat fout is gegaan. Soms behoedt God ons, door zijn genade, voor het maken van blunders, maar soms ook laat Hij blunders toe om aan de wereld te laten zien hoe groot zijn genade is. God toont Ismaël, en ons doorheen Ismaël, hoe groot zijn genade is. We begrijpen dat uit de beloften die God hem doet. Ismaël is geen fout in Gods plan! En we zullen nog meer zien van Gods genade, betoond aan Ismaël. God gaat door met zijn oorspronkelijke belofte: een kind voor Abraham en Sara. Isaac wordt geboren, en aan hem wordt de zegen van Abraham herhaald. Uit zijn nakomelingen is de Messias voortgekomen. Maar God zegent ook Ismaël en Hagar in hun door mensen veroorzaakte situatie, waaraan zij geen schuld hebben. God houdt van de verdrukten en van zij die onrechtvaardig worden behandeld. Hij zorgt voor hen. Het is God die Hagars zoon de naam “Ismaël” geeft als ze het uitschreeuwt in haar nood. De naam “Ismaël”, die betekent “God hoort”, is een eeuwigdurend getuigenis van Zijn aard, Zijn liefde. Zonder dat het Hem wordt gevraagd, schenkt God een aantal zegeningen aan Ismaël: hij zal een groot volk worden, zijn nakomelingen zullen ontelbaar zijn (zie Genesis 16,17 en 21). In de Heilige Schrift zijn de Ismaëlieten het eerste volk, dat niet behoort tot het verbond, dat een zegen ontvangt! God heeft een plan met hen, God wil hen! Lopen wij in de pas met Gods plan ? Zien wij hen zoals God hen ziet ?
Alex
@
@ Met toestemming overgenomen uit de website van OMF International België v.z.w.
